Técnicos
do Ministerio de Facenda consideran que a reforma fiscal do Goberno é
regresiva, xa que serán as clases medias quen unha vez máis asuman
a rebaixa fiscal aplicada ás grandes fortunas.
Aseguran
que se perde
aínda máis a progresividade
do imposto da renda ao reducir os tramos do
IRPF de
sete a cinco.
A
Constitución
española postula a distribución
equitativa da riqueza.
E a Lei
Xeral Tributaria di que o
sistema tributario basearase na capacidade económica
das persoas e nos principios de xustiza, xeneralidade, igualdade,
progresividade e equitativa distribución da carga
tributaria.
Dentro
deste marco legal, o
Imposto da Renda das Persoas Físicas (IRPF) ten
varios tramos de tributación. É dicir que non hai unha porcentaxe
fixa para todas, senón
que esa porcentaxe vaise incrementando a medida que os ingresos da
persoa tamén aumentan. Este incremento faise por tramos nos que se
marca un mínimo e un máximo a eses ingresos e a porcentaxe
correspondente.
Poñamos
un exemplo imaxinario para velo máis gráficamente:
Táboa
PROGRESIVA
|
||
mínimo
|
máximo
|
%
a pagar
|
0,00€
|
800,00
|
0%
|
801,00€
|
1.500,00€
|
5%
|
1.501,00€
|
2.500,00€
|
10%
|
2.501,00€
|
5.000,00€
|
15%
|
5.001,00€
|
10.000,00€
|
20%
|
10.001,00€
|
50.000,00€
|
30%
|
50.001,00€
|
100.000,00€
|
40%
|
100.001,00€
|
en
adiante
|
50%
|
|
||
Táboa
NON PROGRESIVA
|
||
mínimo
|
máximo
|
%
a pagar
|
0,00€
|
1.000,00
|
0%
|
1.001,00€
|
100.000,00€
|
20%
|
100.001,00€
|
en
adiante
|
50%
|
Na
primeira táboa, a máis progresiva, vemos que os salarios ate 800 €
pagan cero impostos. É o que chamamos mínimo exento. A partires de
aí vaise incrementando, con porcentaxes máis baixas nos segmentos
de salario máis baixos.
Na
segunda táboa, vemos que o mínimo exento chega ate 1.000€ de
salario. Poderiamos estar moi contentas con isto, mais imaxinemos
unha contribuínte cun salario de 1.050€. Na segunda táboa, a
menos progresiva, tería un tipo impositivo do 20%; mentres que na
primeira sería do 5%.
Por
outra banda, coa segunda táboa unha persoa cun salario de 50.000€
tería o mesmo tipo do 20% que a que gañase 1.050€. Mentres que na
primeira táboa si que percibiriamos grandes diferencias.
No
noso exemplo a táboa progresiva non o é tanto porque tan só ten 7
tramos, algo totalmente insuficiente para cumprir cos principios das
nosas leis de equidade e progresividade. Na primeira lei da renda
promulgada na democracia no ano 1978 establecíanse nada menos que 28
tramos e a % máxima para rendas moi moi altas era de 65,51%. Con
sucesivas reformas fiscais foron diminuíndo o número de tramos,
rebaixando a % máxima e aumentando a % mínima, de xeito que os que
máis teñen pagan cada vez menos e os que menos gañan pagan cada
vez máis, sendo estes últimos, en particular os salarios medios, os
que soportan realmente o peso de soster os ingresos do Estado vía
impostos.
En
reformas anteriores tamén se estableceron unhas % diferentes (tipos
de tributación) para as chamadas “rendas do aforro”, que son,
entre outras, os intereses cobrados do banco por depositar alí os
nosos cartos. Estas % ou tipos de tributación redúcense a 3 tramos;
entre o mínimo e o máximo tan só hai 4 puntos de diferencia e o
máximo é moito menor que a porcentaxe xeral de tributación. Co
cal, un rentista que percibe miles de euros de intereses ao ano, terá
case a mesma carga fiscal que un pequeno aforrador. É evidente que é
unha medida en absoluto progresiva e que favorece aos grandes
patrimonios.
En
opinión dos técnicos de Facenda, os principais beneficiarios da
reforma de 2015 non sumarán máis de 73.000
contribuintes -os que ingresan máis de 150.000€ anuais- que
supoñen arredor do 0,3% do total de declarantes.
Sen
embargo, descata que os 11,5 millóns de traballadores e
pensionistas que gañan menos 11.200€ anuais non se verán
afectados pola rebaixa fiscal.
Inciden
en que o Goberno non precisa con claridade como vai financiar a caida
de ingresos pola rebaixa do IRPF e apunta que podería ser a base de
privatizacións ou fórmulas de copago de servizos públicos.
Ademais,
consideran que a baixada da tributación de rendas do capital
beneficia ás maiores fortunas e afecta negativamente á
progresividade “porque quen obteña máis de 1.000.000€ de
dividendos pagará proporcionalmente igual que un traballador ou
autónomo que gañe 50.000€”.
Fontes:
Constitución española.
Lei Xeral Tributaria. Lei IRPF. BOE. GETSHA (Sindicato de Técnicos
del Ministerio de Hacienda).